Po wielkiej powodzi w 1897 roku rozpoczęto w Karkonoszach wielkie prace związane z regulacją górskich strumieni i potoków finansowane z rządowych pieniędzy. Kamieniarze z południowego Tyrolu, Czesi, Polacy, Węgrzy, Chorwaci, Słoweńcy, Słowacy, Serbowie oraz Włosi z Wenecji, Toskanii, Kalabrii i Abruzzji ujmowali w kamienne okowy karkonoskie rzeki i mniejsze ich dopływu. Robotnicy mieszkali wtedy we wszystkich domach Růžov’ego důl’u. Była to prawdziwa karkonoska wieża Babel.